Zaterdag was het weer tijd voor een technoavondje lekker dicht bij huis, in Utrecht. Ik was nog niet eerder in de Winkel van Sinkel geweest, dus ik was wel benieuwd naar de locatie. Iets na twaalven kwam ik binnen en het viel me meteen op hoe gaaf en intiem de kleine "zaal" er uitzag, echt zo'n oud dok. Achteraf ben ik er verder niet meer geweest, want de acts waar ik eigenlijk voor kwam waren boven, in de grote zaal.

Nuno dos Santos stond bij binnenkomst lekkere progressive te draaien, het publiek was nog wat tam. Iets voor enen nam Bart Skils het stokje van Nuno over, om lekkere diepe minimal te draaien. Het publiek was nog steeds tam, het valt toch op dat de Winkel van Sinkel een heel ander publiek aantrekt dan bijvoorbeeld de Poema, waar iedereen om een uur of 1 echt wel van de kaart is. Er was toch wat gewoon uitgaanspubliek dat niet voor de muziek komt, niet kan dansen, teveel zuipt en zichzelf voor lul zet (moest er even uit ). Het was opvallend hoe "clean" het feestje tot nu toe was, ik vroeg me af of ik d'r uberhaupt wel een jointje op mocht steken (dus gevraagd, en ja, het mocht ).
Wat verder in de set van Bart Skils liep de zaal toch redelijk vol en dat was wel goed voor de sfeer. Er was wat meer technopubliek bij gekomen die de sfeer wel maakten, er waren een stuk meer mensen in beweging. Rond een uurtje of twee ging het tempo wat omhoog en werd het stevige techno en om kwart voor drie maakte Bart plaats voor de man waar ik voor gekomen was: Steve Rachmad.

Zijn booking op dit feest was in het kader van de Neo Classica tour, het nieuwe album van Steve Rachmad (techno zoals techno hoort te zijn). Ik vroeg me al af of de muziek van zijn album er tussen zou passen, aangezien het tempo al aardig hoog lag en er op zijn album vrij rustige techno staat. En inderdaad, er kwam geen plaat van het album voorbij. Ik was licht teleurgesteld, maar aan de andere kant draaide hij wel gewoon goed. Het was stevige tot harde techno en tegen het eind wat offbeat. Normaal gesproken boeit harde techno me niet (het meeste vind ik vrij plat klinken), maar dit was diepe muziek, ik had het erg naar mijn zin.

Om half vijf stapte er nog een DJ de booth in, ik heb geen idee wie het was, maar hij ging een beetje in de lijn van Rachmad verder. Om kwart over vijf was 't feestje dan toch echt afgelopen. Al met al is het nog een zeer geslaagde avond geworden, ondanks dat die een beetje langzaam op gang kwam. Het hielp ongetwijfeld een hoop dat een groot deel van het gewone uitgaanspubliek het na drieen wel voor gezien hield.